تاريخچه فعاليت خانه كارگر
مبارزات فراگير و پردامنه كارگران كشور در هنگامه بروز تحولات جدي در عرصه مسائل سياسي و اقتصادي كشور كه به فروپاشي نظام سلطنتي در سال 1357 منتهي گرديد، با تلاش و پيگيري جمعي از فعالين اين مبارزات در قالبي تشكيلاتي و نظام مند، تحت عنوان خانه كارگر استمرار يافت و نقش اساسي در جلب حمايت اقشار مختلف جامعه كارگري و در راستاي حراست و تقويت نظام نوپاي جمهوري اسلامي ايفاء نمود. اين تشكيلات كارگري بتدريج و در طول زمان به عنوان يگانه تشكل مركزي كارگران ايران وظيفه پيگيري اهداف و مطالبات جنبش كارگري را در سطوح ملي و بين المللي عهده دار شده است.
نامگذاري فعاليت تشكيلات كارگران ايران در قالب و عنوان «خانه كارگر» به سال 1346 باز ميگردد، در آن سال جمعي از انجمنهاي صنفي كارگري سراسر كشور، فعاليت خود را در قالب اتحاديه اي به اين عنوان، در شهر تهران آغاز مي نمايند. متعاقب شروع فعاليت اين تشكيلات، حزب ايران نوين ـ كه از جمله معدود احزاب سياسي آن روزگار بشمار مي رفت ـ با انجام مذاكراتي رهبران اين تشكيلات كارگري را متقاعد به همكاري با خود نموده و در سال 1347، سازمان كارگران حزب ايران نوين را پايه گذاري مي نمايد.