معرفی خانه کارگر

معرفی خانه کارگر

تاريخچه فعاليت  خانه كارگر

مبارزات فراگير و پردامنه كارگران كشور در هنگامه بروز تحولات جدي در عرصه مسائل سياسي و اقتصادي كشور كه به فروپاشي نظام سلطنتي در سال 1357 منتهي گرديد، با تلاش و پيگيري جمعي از فعالين اين مبارزات در قالبي تشكيلاتي و نظام مند، تحت عنوان خانه كارگر استمرار يافت و نقش اساسي در جلب حمايت اقشار مختلف جامعه كارگري و در راستاي حراست و تقويت نظام نوپاي جمهوري اسلامي ايفاء نمود. اين تشكيلات كارگري بتدريج و در طول زمان به عنوان يگانه تشكل مركزي كارگران ايران وظيفه پيگيري اهداف و مطالبات جنبش كارگري را در سطوح ملي و بين المللي عهده دار شده است.


نامگذاري فعاليت تشكيلات كارگران ايران در قالب و عنوان «خانه كارگر» به سال 1346 باز مي‌گردد، در آن سال جمعي از انجمنهاي صنفي كارگري سراسر كشور، فعاليت خود را در قالب اتحاديه اي به اين عنوان، در شهر تهران آغاز مي نمايند. متعاقب شروع فعاليت اين تشكيلات، حزب ايران نوين ـ كه از جمله معدود احزاب سياسي آن روزگار بشمار مي رفت ـ با انجام مذاكراتي رهبران اين تشكيلات كارگري را متقاعد به همكاري با خود نموده و در سال 1347، سازمان كارگران حزب ايران نوين را پايه گذاري مي نمايد.


در بدو پيروزي انقلاب اسلامي، شوراهاي اسلامي اعتصاب كه نقش مهمي را در هماهنگي انجام اعتصابات گسترده كارگري در مخالفت با رژيم پهلوي داشتند، براي سازماندهي فعاليتهاي آتي خود اساسنامه اي را جهت تجديد سازماندهي در قالب يك تشكيلات فراگير و سراسري تدوين نمودند. همزمان با اين اقدامات، ضرورت انجام فعاليتهاي منسجم كارگري توسط فعاليني چون آقايان محجوب، كمالي و ربيعي تبيين مي گشت. اين تشكيلات نوپا كه در آن زمان با رقباي سرسختي از گروههاي چپ گرا و كمونيست در گير بود، در قالب شاخه كارگري حزب جمهوري اسلامي به فعاليت خود ادامه داده و بزودي با برگزاري اولين كنگره سراسري در سال 1358، تحت عنوان مستقل خانه كارگر، رسماً اهداف و برنامه هاي خود را اعلام نمود.

توسعه تشكيلاتي خانه كارگر در دو دهه گذشته

اين تشكل پذيري و شكل سازي در كشورمان شكلي متفاوت ودر مورد خانه كارگر روندي جداي از فعاليتهاي معمول داشت به نحوي كه ايجاد و سازماندهي مجدد خانه كارگر، برآيند فعاليت شوراهاي اسلامي اعتصاب در سراسر كشور بود. اما با نگاهي عميق تر به مجموعه فعاليتهاي تشكيلات كارگري كشور مي توان انگيزه و احساس نياز بوجود يك تشكيلات قوي و منسجم را در مبارزات سالهاي دور كارگران ايران به خوبي مشاهده نمود، لذا خانه كارگر با توجه به بستر مناسب و روحيه پرشور و نشاط كارگران ، به سرعت توسعه پيدا كرده و با فعال كردن انجمن ها و شوراهاي صنفي در كارگاهها و كارخانجات كشور، بزوي نقشي اساسي و تعيين كننده را در روند مبارزات جنبش كارگري ايران عهده دار گرديد. اين نقش اساسي به گونه اي ايفا شد كه مطالبات كارگران كه دستيابي به آنها از سوي اين تشكيلات تعقيب مي گرديد، بزودي در تقابل آشكار با نظريات مخالف در خصوص مباحث مرتبط با حقوق بنيادين نيروي كار قرار گرفت. علي رغم اين مخالفتها كه با عنايت به تمهيداتي كه در قانون پيش بيني شده بود، عملاً تشكيلات موجود كارگري كشور، تحت پوشش حمايت همه جانبه قانون قرار گرفته و با توجه به مفاد مقررات تدوين شده از حوزه نفوذ و تأثير گذاري مضاعفي برخوردار گشتند كه اين تحول بطور طبيعي منجر به تقويت نقش خانه كارگر در روند تحولات صنفي و اجتماعي كشور گرديد. خانه كارگر يگانه تشكيلات كارگري فراگير با گستره ملي در كشور بشمار مي رود. زيرا همانگونه كه مي دانيم اين نهاد عالي از بهم پيوستن و همكاري ميان اتحاديه هاي مختلف كارگري كشور كه خود از دل انجمن ها و شوراهاي اسلامي كار هريك از كارگاهها و كارخانجات برخاسته اند پديد آمده و لذا در تقسيم بندي متداول ، اين تشكيلات وسيع را مي توان به عنوان يك كنفدراسيون بشمار آورد.

همانگونه كه ذكر شد، خانه كارگر فعاليت رسمي خود را از سال 1358 آغاز نموده ، ولي بر اساس قوانين و مقرارت كشور و در جهت تثبيت مشروعيت قانوني براي ادامه فعاليت، پس از درخواست مجوز از وزارت كشور در دي ماه سال 1371 و بر اساس موافقت كميسيون مربوطه در

اين وزارتخانه(موسوم به كميسيون ماده 10 احزاب و جمعیتها) دور جديدي از فعاليتهاي خود را پي گرفت.

در حال حاضر خانه كارگر به عنوان يك تشكل صنفي غير دولتي با تمركز فعاليت بر مبناي دستيابي به مطالبات صنفي ( اقتصادي و اجتماعي) كارگران كشور، جايگاه ويژه اي را در ميان ساير همتايان خود يافته است . زيرا كه عملاً  اين تشكيلات بزرگترين و فعالترين سازمان غير دولتي ايراني از حيث تعداد اعضا، وسعت و گستردگي مراكز تابعه در

سراسر كشور، تنوع و تعدد ارائه خدمات به اعضا، ميزان تأثير گذاري بر نهادهاي دولتي و حكومتي ، تجربه كار تشكيلاتي و نيز تنوع و سطح روابط با سازمانهاي بين المللي دولتي و غير دولتي بشمار مي رود.

خانه كارگر(كنفدراسيون عالي كارگران)مجموعه ايست از هسته ها،كانونها، اتحاديه هاي كارگري، شوراهاي كاروسنديكاها(انجمنهاي صنفي).البته اتحاديه هاي كارگري در دوره جديد با مفهوم مورد نظر ما، با عدم شناخت كافي روبروست.
ـ اتحاديه هاي كارگري در ايران

آنچه كه در مورد وجاهت قانوني تشكيل اتحاديه‌ها، بغير از ماده 3و2 مقاوله‌نامه شماره 87 ميتوان ذكر نمود همانا اساسنامة شوراهاي اسلامي كار مصوب 4/3/1366 شورايعالي كار است.

در بند 12 ماده 4 اساسنامه شوراهاي اسلامي كار چنين آمده است :

«مجمع عمومي كاركنان به شوراي اسلامي واحد اجازه مي‌دهد تا در اتحاديه به كانون هماهنگي شوراهاي اسلامي كار استان ملحق گردد»

و همچنين در ماده 6 اساسنامه شوراهاي اسلامي كار آمده است:

«ائتلاف با شوراهاي اسلامي كار بمنظور تشكيل اتحاديه و يا الحاق آن»

پس با توجه به مقررات لحاظ شدهدر اساسنامه شوراها، چنين بنظر مي‌رسد اتحاديه‌ها جايگاه قانوني از پيش تدوين شده‌ اي نيز دارند.

ثبت اتحاديه‌ها بعنوان يكي از اركان شش گانه خانه كارگر در اساسنامه آن، نشان دهنده جايگاه ويژه اي بود كه اين تشكيلات براي اتحاديه قائل بوده و در حقيقت اتحاديه بعنوان واسط اصلي، نقشي اساسي در خود (كه همان اعضاي خانه كارگر بحساب مي‌آيند) بر عهده خواهد داشت. اتحاديه تمامي كارگران عضوي را در بر خواهد گرفت كه نخستين هدف آنان رسيدن به منافع صنفي از طريق تلاش جمعي در جهت بهبود شرايط كار و كسب موقعيتهاي بهتر اقتصادي و اجتماعي است اين هدفمندي فقط از طريق تشكل‌هاي همسو كه همان هسته‌هاي كوچك عضو يا شوراهاي كار باشند به ثمر خواهد رسيد. تضارب آرا، انتخاب بهترينها براي اعمال سياستهاي تشكل، ارائه طريق از راه خردجمعي، براي اتحاديه‌اي كه اعضاي آن كانونها و شوراهاي كار هستند مثمر ثمر خواهد بود، چه، قدرت يك تشكل منسجم است كه هدفهاي اصلي را با پشتوانه‌اي بتعداد اعضاي خود براي اعمال راههايي پيش رو به جلو مي برد.

از اينرو اتحاديه‌هاي زير مجموعه، يك هدف كلي كه همان مرامنامه خانه كارگر(بعنوان كنفدراسيون عالي كارگران ايران) است براي خود در نظر گرفته و يك هدف محدودتر در حيطه فعاليتهاي صنف متشكل از شوراهاي كار. آن هدف كلي همان آرماني است كه اتحاديه‌هاي خانه كارگر در آن اشتراك مساعي دارند؛ احقاق حقوق حقه كارگران.

لذا در راستاي اين ملاحظات، از سال 1378 اتحاديه كاركنان بيمارستانها و مراكز درماني با حمايت خانه كارگر از طريق گرد هم آوردن شوراهاي اسلامي كار بيمارستانها و مراكز درماني كار خود را شروع نمود.

در اين راستا تا نهادينه شدن اتحاديه‌ها جهت ثبت در وزارت كار كه مراحل مياني اين تغييرات در حال گذراست به ابتكار خانه كارگر، اتحاديه‌هاي شكل گرفته، از طريق خانه كارگر به ثبت رسيدند كه نسخه‌اي از برگه ثبتي آورده شده

است. البته خانه كارگر جهت وجاهت بخشيدن به امر ثبت اتحاديه‌ها با توجه به برگزاري مجمع عمومي فوق‌العاده، الحاق اتحاديه‌ها را به تشكيلات خانه كارگر هموار نمود كه در مورخ 9/4/81 و به شماره 16698 در روزنامه رسمي كشور تغييرات اساسنامه خانه كارگر به ثبت رسيده است.

1-اتحاديه كاركنان بيمارستانها و مراكز درماني (اولين اتحاديه تشكيل شده در دوره جديد) :

اتحاديه كاركنان بيمارستانها و مراكز درماني با تمسك به مواد قانوني اشاره شده؛ در سال 1378 با توجه به اساسنامه شواهاي اسلامي كار، از ائتلاف شوراهاي مراكز درماني تشكيل گرديد. در سال 1380 جهت فراگير نمودن نمايندگي تشكيلات كارگري در مراكز درماني، نام اتحاديه شوراهاي اسلامي كار بيمارستانها و مراكز درماني به اتحاديه كاركنان بيمارستانها و مراكز درماني تغيير نام داده شد. تحت اين شرايط واحدهائي كه هنوز در آنها شورا تشكيل نشده بود نيز توان مشاركت در اتحاديه را پيدا نمودند و نهايتاً با توجه به مفاد اساسنامه نگاشته شده كه طي 5 سال گذشته دو نوبت تجديد نظر در آن اعمال شده است اعضاء مستقيم اتحاديه در صورت تمايل و با توجه به احراز شرايط اساسنامه‌اي مي‌توانند در مديريت اتحاديه نيز مشاركت داشته باشند.

2-اتحاديه كارگران شهرداری (تاسيس 1386)

3-اتحادیه کارگران بخش انرژی (تاسيس 1380)- ورود به بحث خصوصي سازي از طريق مذاكره با دولت.

4-اتحاديه كارگران صنايع نساجي (تاسيس 1380)

5-اتحاديه كارگران لوازم خانگي و برق (تاسيس 1380)- فعاليت در زمينه قاچاق كالا

6-اتحاديه كارگران صنايع غذائي (تاسيس 1380)

7-اتحاديه كارگران قراردادی و پیمانی (تاسيس 1381) پيگيري ماده 7 قانون كار در خصوص قراردادهاي موقت كار

8- اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری (تاسیس 1382)

9-اتحاديه زنان كارگران (تأسيس 1387)

10-اتحادیه کارگران صنعت خودروسازی(تاسیس1394)

11-اتحادیه انجمنهای صنفی کارگران ایران(تاسیس1395)

چنين بنظر مي‌رسد جهت بررسي تخصصي مشكلات صنفي مي‌بايست از طريق پيوستن به اين اتحاديه‌ها و در صنوفي كه اتحاديه آنها شكل گرفته و يا از طريق تشكيل اتحاديه‌هاي صنوف ديگر گامهاي مثبتي در اعتلاي جايگاه رفيع جامعه كارگري برداشت.

چرا كه اين اتحاديه ها خواهند بود كه در راستاي حقوق كارگران براي استيفاي آن تلاش مي كنندو پيمانهاي دسته جمعي به عنوان يكي از راهكارهاي مفيد پيش رو را از وظايف خود خواهند دانست.

یکی از مزایای خانه کارگر ، استراحتگاه ها می باشد که اعضا میتوانند با مراجعه به سایت سرا(mworkerhouse.ir) استراحتگاه مورد نظر خود را رزرو نمایند. اعضا میتوانند در اکثر شهر های توریستی ایران از قبیل اصفهان، شیراز، مشهد و غیره نیز از این استراحتگاه ها استفاده کنند. مدت اقامت در این استراحتگاه ها 4 روز و 3 شب می باشد و نسبت به هتل های دیگر هزینه کم تری از سوی عضو پرداخت میگردد.

هشدار ها :

اطلاعیه 1:   به اطلاع اعضای محترم میرساند تعدادی واحد یکخوابه با کلیه امکانات از مجموعه مهمانسراهای اتحادیه امکان در شهرهای مشهدمقدس، رشت ، قائمشهرمازندران و گرگان آماده پذیرش می باشند. جهت رزرو وارد پنل کاربری خود شده و استراحتگاه امکان را انتخاب فرمایید

اطلاعیه 2 :به اطلاع اعضای محترم می رساند با توجه به تفاهم نامه صورت پذیرفته تعداد 4 سوئیت بدون خواب، از مهمانسرای اتحادیه امکان در شهر تهران، آماده پذیرش  می باشد. جهت رزرو ، وارد پنل کاربری خود شده و استراحتگاه امکان را انتخاب فرمایید

time:0.16718912124634 memory usage:4 mb